Andre Agassi had nooit eerder de sensatie van de overwinning beleefd. Dat wil zeggen, tot 6 juni 1999. Het waren andere tijden, zoals hij vertelt in zijn autobiografie “Open”. Hij laat zijn tennisracket en alle spanning van zich afglijden en geeft zich over aan een onverwachte en ongeremde vreugde.

De blik die hij zijn trainer meteen na de wedstrijd toewierp, is iconisch. Een overwinning die hij jarenlang had nagejaagd en nu eindelijk na acht jaar wist hij deze te veroveren op het beroemde rode gravel. De 1999 editie van Roland-Garros was zijn toernooi. Andre herleeft de belevenis samen met Lavazza en gaat terug naar de plaatsen waar hij achttien jaar geleden de Olympus van tennis beklom.