Het project, dat ook een boek werd van de “gastrono-maffe” journalist Vittorio Castellani (alias Chef Kumalè), verkent de duizend manieren waarop koffie is aangepast aan de smaken en gewoonten van de vele verschillende mensen die het elke dag drinken.
Hoewel espresso tegenwoordig kan worden gezien als “de universele taal van koffie die wordt gedeeld over de vijf continenten, is het belangrijk om te onthouden dat elk land zijn eigen “lokale dialecten” heeft, die nu nog steeds bestaan: de rituelen, ceremonies, gewoonten en manieren van koffiedrinken die worden geassocieerd met individuele tradities” (Chef Kumalè).